The MS Bucanier Queen - deel 2 uit de reeks 'Varen is leuk'

Uit de reeks Varen is leuk:

The MS Bucanier Queen in vier delen

Deel 2 van 4

 

juli - augustus 1979
 

 

 

's Avonds in bed lagen we nog het een en ander te bepraten over een gezamenlijk eventueel tweede Fiji avontuur. Het Cava drankje kwam weer ter sprake met de sarongs die zo nu en dan in zee waren verdwenen.
Hilary merkte wel op: 'We zullen ons nu wel moeten gedragen, we zijn dan in dienst van een organisatie.'
'Er wordt toch wel weer van Mieppie Tol haar diensten gebruik gemaakt?' was mijn vraag.
'Natuurlijk Pietje, wij zijn er toch bij, wij houden je handjes wel vast,' hoorde ik links en rechts van mij.
Janna vervolgde: 'Dit najaar geen verblijf voor ons in de jachthut. Sjaan en Aal mogen er gebruik van maken in oktober als ze willen, evenals Els en Jopie als die in Nederland verblijven. Zij kunnen de hut winterklaar achterlaten. De sleutel bij Pa en Ma Smit inleveren en de vuile was geven ze dan maar voor een keer aan Dientje, die zorgt dan wel weer dat het bij Ma Smit komt. Ik ga dit pas regelen als ik weet dat ik hier gemist kan worden.'
'Wie weet ruilen de dames wel van bedstee!' Ik kreeg twee flinke trappen onder het dekbed, maar goed dat ik maar anderhalf been had.

 

Janna vervolgde: 'Als alles verloopt naar ons plan, betaal jij dan weer onze sarongs Schipper, het is jouw fruit wat erin gaat. Het was ook jij die ze steeds weer zoek maakte als we waren wezen zwemmen.'
'Je weet het toch Janna,' zei Hilary, 'ons mannetje houdt van onverpakt en fris gewassen fruit.'
'Al komen er hier en daar ouderdomsplekjes en rimpeltjes op het fruit,' zei Janna.
'Ik zal Juffrouw Küp van Van Uden op de hoogte brengen als de Bucanier Queen doorgaat. Heerlijk om jullie dan weer in een sarong te zien.'

Maandag werd het voorstel van Sherman onder de koffie mét moorkop aan Pia verteld. Er werd heen en weer gebeld tussen Amsterdam, Zandvoort en Terschelling. Bob had toegezegd dat hij de plaats van Janna wel wilde innemen tijdens de winterperiode. Als we maar wel met de Pinksterdagen terug waren. Dan begon voor hem Terschelling weer, waar hij samen met Donja een strandpaviljoen runde.
Wij drieën waren het erover eens: Werd De Druif verkocht tijdens onze afwezigheid, dan maar een verhuisbedrijf om onze spullen in te laten pakken en in opslag te nemen.

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg