Een avontuurlijk aanbod in drie delen

Deel 1 van 3

 

 

 

Juli 1983 

Het was een gure regenachtige dag, mensen liepen diep voorovergebogen met paraplu's op. Janna ging de centrale verwarming hoger zetten om de kou uit het pand te verdrijven, het leek wel een kille dag als in de herfst. Hilary zou over twee weken terug zijn van Celebes, dan had zij haar termijn van acht weken voor Artsen zonder Grenzen er weer op zitten.

Ik stond voor het raam, mijn gedachten gingen naar het aanbod van de Maltese zakenman die gisteren in de zaak koffie had gedronken.

Japie van de Corso Bar had hem naar De Druif gestuurd met de woorden: 'De man achter de bar met baard is een zeeman, hij kan je vraag vast wel beantwoorden.'

De zakenman zocht een kapitein met bemanning voor zijn schip dat hij in Gent had aangekocht om naar Albanië te varen via Gibraltar en Malta. Het was de ex Deense coaster 'Jurjen' type gladdekker, 900 ton motor Caterpillar 800 pk, 12 knoop p/u.

Zij kreeg de Maltezer vlag. Gage (loon) in US dollars, bruto was netto. Hij liet enkele foto’s van het schip zien. Ze lag nu in Terneuzen voor enkele aanpassingen. Haar oude laad- en losgerei liet hij eraf slopen. Hiervoor in de plaats liet hij twee hydraulische kranen plaatsen met een werkcapaciteit van 3 ton (SWL).

'Heeft u zin om voor mij te varen,' was zijn vraag. 'Het vertrek is gepland in de 2^e helft van augustus. Ik zou graag één dag met haar willen proefvaren op de Schelde met de mensen van de werf erbij. Ze heeft drie maanden opgelegd gelegen. Hopelijk komen storingen of gebreken dan nog aan het licht.'

Bij zijn vertrek zei hij nog: 'Denk er maar over na en bel me op, ik verblijf in Terneuzen.'

Hij schreef zijn telefoonnummer op een bierviltje. 'Laat het me graag binnen twee dagen weten, als u het doet kom ik met meer gegevens naar u toe.'

Ik vertelde hem dat ik eigenlijk alleen van november tot april vaarde zonder een vast contract.

Janna zag me voor het raam staan en ze vroeg: 'Wat staat m'n schipper daar te peinzen?'

Ik gaf haar als antwoord het verhaal van de Maltese zakenman.

'Bel hem op,' was haar antwoord, 'zeg dat je wel interesse hebt in zijn aanbod, dan kom je wel meer aan de weet.'

Ik haalde het viltje onder de lade in de kassa vandaan.

Hij was er dezelfde avond nog.

 

De zakenman sprak:

De aanpassingen aan de Gauloise, zo wordt haar nieuwe naam, lopen volgens planning. Ze krijgt een boegschroef en een hekschroef, twee kleine hydraulische werkkranen, een extra radar, Sat Nav navigatie en een weerkaartontvanger.

Al deze elektronica wordt geplaatst door Radio Holland. Eén reis in de 28 dagen om met Nieuwe Maan haar lading sigaretten te lossen op de Italiaanse kusten met behulp van snelle motorboten, die door mijn personeel worden bemand.

Er komen ook mensen voor het lossen op de losplaats. De schippers van de snelle motorboten stappen op de dag van vertrek bij u aan boord. Het lossen zal nooit langer dan drie nachten duren. De algehele leiding van elke operatie ligt bij mij.

Er zijn altijd twee van mijn mensen aan boord als extra uitkijk, ze spreken vloeiend Italiaans. Wordt u benaderd door een kustwachtvaartuig dan doen zij het woord. U vaart het schip van Albanië naar een door mij opgegeven baai of stuk kust. Tijdens de vaart daar naartoe blijft u uit het zicht van het land bij daglicht. Bij nacht is alle navigatieverlichting uit. U zult altijd bij nacht uit de haven van Vlorë vertrekken. Kan er niet gelost worden i.v.m. met slecht weer of te hoge zee dan blijft u op zee uit het zicht van het land of ik geef u een baai aan waar u mag ankeren tot ik aangeef dat de kust weer veilig is.

Er is radiocontact via onze eigen zenders, het zal in code zijn. Ik hoop dat u een eigen bemanning kunt samenstellen, ik betaal u een bedrag in US dollars per geloste reis, de verdeling is aan u. Het proviand is voor mijn rekening, ik sta niet toe dat er sterke drank aan boord wordt geschonken, een biertje mag. Als het schip in Vlorë voor de kant ligt, mogen u en de bemanning in het havencafé eten als u dat wilt. Er zal een auto met chauffeur ter beschikking zijn.

 

Dit was mijn antwoord:

'Normaal werk ik hier van april tot eind september. Als de café-eigenaren ermee akkoord gaan, zou ik in de 2^e helft van augustus bij u aan boord kunnen stappen. Ik had wel graag van u gehoord of de reiskosten van en naar het schip voor uw rekening zijn daar ik volgend jaar maart weer van boord zal gaan.'

'Deze zal ik vergoeden,' zei John.

 

Janna nam het gesprek nu over:

'Ik ga morgenvroeg naar de eigenaren van De Druif om dit te bespreken, ik kan en mag dit niet zelf beslissen, ik sta ook maar op de loonlijst.'

John de zakenman had hier begrip voor en hoorde dan graag over drie dagen van mij of ik zijn schipper werd.

Wordt vervolgd...

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg