Vreemdgaan en een vluggertje deel 5

 

 

 

Maar de reis van de S.S. MONTE ZO (klik) had nog een heel vervelende nawerking

 

 

Vrijdag 23 mei

De eerste klanten kwamen binnen, twee heren in uniform van de marechaussee.

'Wij komen voor Kapitein J.P. Jochems.'

'Hij staat voor u, wat kan ik voor u doen? Koffie?'

'Nee, wij hebben een verzoek van onze collega’s uit Rotterdam om u mee te nemen voor een bezoek aan de douane- recherche/waterpolitie aan de Westerdoksdijk/Kop De Ruijterkade.

'Ik kan nu niet weg heren.'

'U zult toch mee moeten.'

'Dan zult u even geduld moeten hebben, ik moet mijn cheffin waarschuwen, zij is in het souterrain.'

'Dan gaat er een van ons met u mee.'

Janna gewaarschuwd.

Boven vroeg ik: 'Om welke een reden komt u mij halen?'

'Ons onbekend Kapitein, paspoort en monsterboekje graag meenemen.'

Nu voelde ik nattigheid.

'Voor we gaan moet ik weer naar beneden, daar liggen mijn papieren.'

'Geen bezwaar, we volgen u.'

Janna nam het over toen ik onder begeleiding mijn papieren plus het journaal van de S.S. MONTE ZO  pakte. Aangekomen bij de douanerecherche Amsterdam werd mij in 't kort verteld waarom men mij had opgehaald. Er was lading gelost en onderschept die niet op de vrachtbrief stond van de S.S. MONTE ZO  welke onder mijn gezag naar Rotterdam was gekomen. Zij namen mijn paspoort en monsterboekje in beslag, dit was de marechaussee. Maandag melden in Rotterdam bij de douanerecherche Waalhaven.

'Mogen wij ook het journaal?' vroeg de douaneman.

'Nee, daar is in eerste instantie niet om gevraagd. Ik kan er nu een kopie van maken maar u krijgt het niet in handen.'

'Ik kopieer zelf, u mag toekijken.'

Dat was prima.

'Dan gaat de kopie naar Rotterdam met uw goedvinden. U mag gaan Kapitein.'

'U brengt mij niet terug van waar u mij heeft opgehaald heren van de marechaussee?'

'Daar is ons niet om gevraagd door Rotterdam.

'Wil iemand van u dan telefoneren met Rotterdam en vragen hoe laat men mij bij de douanerecherche Waalhaven verwacht en of u mij terug mag brengen?'

Dit laatste kon niet volgens zijn collega uit Rotterdam, zijn chef was niet op zijn werkplek, de tijd elf uur maandag.

'Worden de reiskosten Amsterdam – Rotterdam v.v. vergoed?'

De douanerecherche man sprak: 'Ik hoop dat u een goed verhaal heeft in Rotterdam Kapitein.'

'U allen een prettig weekend,' zei ik.

Ik ging maar te voet richting CS. Er stopte een auto: 'Stap in Kapitein, we rijden u terug voor een kop koffie, we zijn niet omkoopbaar.'

'Graag drie koffie Janna, deze heren moesten ook hun werk doen. Maandag mag ik met de trein naar Rotterdam zonder begeleiding.'

 

Maandag 26 mei

De douanerecherche Waalhaven Rotterdam.

Verklaring opmaken uit de journaalgegevens (machinekamer en brug). Men had de bootsman en de marconist opgespoord, zij verbleven in het zeemanshuis aan de Veerhaven. De stuurman met zijn vrouw verbleven in Alkmaar, zeekaarten van de reis had men van boord gehaald. Men vroeg mij waarom er rode punten in stonden van viltstift. Dit werd het verhaal Ron en moeten. Men kon mij nog vertellen dat de ballasttanks waren drooggemaakt en de vulleidingen naar de tanks waren afgeblind. Men was nu bezig het schip verder te strippen en had ook nog Cannabis in de lensputten* van de ruimen gevonden, deze waren dichtgelast geweest.

'Van een ieder hebben wij nu de verklaringen, graag zien wij u volgende week maandag om elf uur hier weer, ik laat u nu naar de trein brengen.'

 

Maandag 2 juni

Per trein naar Rotterdam, douanerecherche Waalhaven. De vijf hoofdrolspelers van de Handelsmaatschappij uit Utrecht waren er eveneens.

Vraag van de douanechef: 'U kende elkaar niet?'

'Neen,' was ons antwoord.

De Vijf hadden niks te vertellen, alleen dat Kees mij bij binnenkomst een envelop had gegeven.

'Dit is juist, in de messroom heb ik deze geopend, de inhoud geteld en deze 1000 gulden aan de oudste van de Stuurlieden gegeven. 'Verdeel deze maar onder de niet Nederlanders, maar geef je vrouw 200 voor het koken,' zei ik terwijl ik die 1000 gulden overhandigde.'

De oudste van de stuurlieden werd binnengeroepen en kon dit bevestigen.

De bootsman vertelde zijn constatering van de mangatdeksels voor aanvang lading.

Ron en zijn maten was dit toen niet opgevallen. Ron bevestigde wel dat hij het was geweest die de viltstift punten in de kaart had gezet en hierdoor met zijn vrienden van boord moest.

Toen het schip uitgelost was hadden de Vijf de ruimen nagelopen en gezien dat de mangatdeksels open waren geweest. Dit had hen nieuwsgierig gemaakt. In augustus zagen we elkaar nog een maal, maar dan in het gerechtsgebouw. Ik kreeg mijn paspoort en monsterboekje weer terug en mijn reiskosten werden vergoed.

Het hoofd van de douanerecherche vertelde mij dat sloopschepen uit risicolanden komen en bij lossing vierentwintig uur per dag onder toezicht staan en hij vervolgde: ' Tijdens de sloop gaan we ook onverwachts aan boord. Bij een op de vier sloopschepen is het raak, vooral als men de kraanbestuurder uit de kraan ziet vluchten. Het was zeer verstandig dat u, toen u het schip destijds overnam in Durban, de ruimen hebt laten verzegelen!'

 

Varen op schepen zonder rederij, een avontuurlijk beroep, wel leuk.

 

 

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

* Lensputten = Een put in het ruim waar water in kan lopen. De MK controleert deze regelmatig om te zien of er geen water in staat.