bij het scheepvaartmuseum

bij het scheepvaartmuseum
Als schipper van het V.O.C. schip de Amsterdam

donderdag 31 maart 2016

NOSTALGIE met een FUTURE deel 11




 
 
Bezoek



Zaterdag
Rond de middag ontwaakten we pas en men wilde wel koffie maar geen koek.
'Rond de klok van drie een pannenkoek dames?'
'Nee, schuif maar door naar morgen,' een ieder zat nog vol van de vorige avond.
'We nemen wel een broodje met een beker melk als we honger krijgen en laten we op tijd douchen, er is weer schoon ondergoed.'
'Net of wij altijd meerdere malen ons ondergoed dragen,' hoorde ik in koor.
'Soms dragen we niks,' hoorde ik Hilary zeggen.
Els was aan het douchen, ze gaf een brul: 'Het water word steenkoud!'
'Geen nood, even de gasfles verwisselen. Als er een volle staat hebben we geluk.'
Er stond een volle gasfles, gelukkig!
'De lege maar meegeven aan Smit vanavond.'
 
De familie was keurig op tijd, alleen was er klein probleempje, kopjes te weinig, maar er waren nog melkbekers. Even praten over koetjes en kalfjes. Men vond de Blokzijler brokken prima smaken. De familie Smit nam het gesprek over en we luisterden aandachtig. De schoonzus deed het in het Engels, zij was de dame van de VVV Giethoorn in de wintermaanden. Janna had haar daarover gesproken. Ver na twaalven keerden ze huiswaarts. Het was een geslaagde avond. Jans Bokking had kwaliteit onder de kurk. Het laatste restje Oude Jenever had Els ongemerkt in Smit z'n jas weten te stoppen.
'Dat vindt hij wel na het melken morgenvroeg.'
Hilary wilde nog even de plas op bij maanlicht, Janna liet de lamp op de punt uit. Het gras en riet waren alweer wit aan het worden.
 
 
 

 
Bij thuiskomst had groep Vlissingen de glazen gevuld. We gingen pas slapen toen het donker in hut was. Toen we in onze bedsteden kropen zei Hilary: 'Ik geniet hiervan,' en we kregen allebei een flinke tik op onze kont van haar.
'Kan het daar rustig zijn in de kinderhoek,' klonk het vanuit de andere bedstee. Ook zij kregen een tik op hun bips van haar.
'Zo te horen draagt men daar geen pendek,' zei Janna en het werd stil.
 
Zondagmiddag Luduvudu
Tegen enen uit bed, het was koud. Daar waar de zon niet was geweest lag een heel dun laagje ijs op het water. Kachel aan, koffie maken en deze serveren met koek. Het leek wel of we moe waren, we hadden toch vrij, wat gaf ons deze dufheid? Dinsdag terug? Nog maar eens koffie en de gesprekken kwamen op gang.
'Kom je thuis, ben je nog vrij en is het vakantiegevoel over. Luduvudu,' zei Janna.
Tante Jopie zei: 'Zullen we bij huren tot zaterdag de 25e?'
'We gaan het vragen aan Smit,' zei Janna.
Je zag een ieder opklaren, nog even door Giethoorn punteren, het was mooi weer.
'Halen wij de melk,' zei Janna, 'en vragen dan of we tot de 25e mogen bij huren.'
Het lukte om die dagen bij te huren. Bij thuiskomst hielp Els me met het beslag maken voor de pannenkoeken met spek.
Het werd een relax tijd van middagdutjes, punteren om en door Giethoorn, een bezoek aan Jans Bokking op z'n tijd.
De kruidenier mochten we Harm noemen en zijn vrouw Dientje.
 
 
De kruidenier
 
 
Op een dag dat ik naar Jans Bokking ging om gerookte vis te halen met een stuk gerookt spek, waren de dames naar de sauna gegaan in Wolvega. Deze avond voelde ik zachte vrouwenbenen onder het dekbed.  

 

  

Recht zo die gaat!
F.L..Woodleg


 


2 opmerkingen: